ZBYT SZYBKO

 Czas pędzi,nie mogę za nim nadążyć...

Czasem chciałabym go zatrzymać i móc dłużej niż zwykle przeżywać jakąś szczególnie ważną chwilę.

Jednocześnie zdaję sobie sprawę z faktu,iż tak po prostu sie nie da...

I przyznam,że momentami nie moge sie pogodzić,że taka właśnie jest kolej rzeczy.

Najbardziej boli myśl,że to przeminęło i nie wróci.

Wiem,że przede mną jeszcze wiele takich cudownych momentów,ale czasem nie mogę pogodzić się z tym,że ważne dla mnie chwile zamieniają się w tak szybkim tempie we wspomnienia.

Wiem,że wspomnienia są piękne,ale jednak przypominając sobie o jakiejś wyjątkowym dla mnie wydarzeniu wcale nie doznaję pozywtywnych uczuć.

Wspominając jest mi przykro,że nie moge cofnąć czasu.

I może dla wielu z Was to absurd ,ale ja się tak naprawdę czuję.

Dlatego staram się jak najmniej wspominać , a każdą chwilę traktować jako tę wyjątkową.