| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Ciągła niepewność.
Dystans...
Nienawidzę Cię!!!
To przez Ciebie sie tak czuję.
To,co było.
To jak mnie potraktowałeś.
Sprawiło,że lęk przed cierpieniem mnie paraliżuje.
Ten strach nie odchodzi.
Nie chce odejść.
Ja chę sie go pozbyć.
Staram się.
Tyle czasu minęło.
Powinnam...
Zapomnieć.
Pozbyć się tego niepokoju.
Nie potrafię.
A tak bardzo chcę.
Wakacje tuz tuz...
Juz czuje tę wolnosc...
Az cieplej sie w serduszku robi na mysl ze pozbede sie tych wszystkich stresow
Juz olewam wszystko co wiaze sie ze szkola.
Mam tego dosc i chce zapomniec.
Szkoda ,ze wakacje trwaja tylko 2miesiace:(:P
To było dawno...
Tyle miłych chwil...
Plany...
Rozmowy...
Ta obecność...
Nagle-moment.
I nic nie pozostało.
Nic z tamtych dni nie przetrwało.
Wspomnienia...których i tak niewiele...
Żal zniknął...wraz z ulotnym czarem i fascynacją.
Czas okazał się najlepszym lekarstwem.
Jest coś nowego.
Silnego,być może jeszcze silniejszego...
Ale w sercu wciąż coś istnieje...
To chyba była miłość?
Ostatnie kilka tygodni mogę uznać za najgorszy czas w tym trwającym juz jakiś czas roku.Nie wyrabiałam.I nie nadążam.Mam tyle rzeczy do zrobienia.Do załatwienia,zaliczenia,że po prostu brak mi na to wszystko czasu.Nie ma chwili wytchnienia i całkowitego wyluzowania.Jest stres,nerwy,złość.Złość na wszystkich dookoła choć wiem,ze nikt nie jest winny.Tak musi byc.To minie.Inni amją jeszcze gorzej...Wiem.Ale mimo wszystko jest mi cholernie niedobrze budzac się codziennie o 6.45...Mam wtedy swiadomość,że znow czeka mnie życie w ciągłym biegu,pospiechu,stresie.To jest dołujące.To momentami mnie przygniata.Wtedy czuje się tak bardzo bezsilna,zniechęcona.Mam dość stresujących sytuacji.Tego pospiechu.Nie daje rady.Chociaz chce i naprawde sie staram.I jak juz zapowiada sie na jakąs poprawe to coś musi się zepsuć.Tak po prostu-czar pryska.Pojawia sie problem.Kolejny problem,z którym juz nie mam siły walczyc.Chciałabym w takich chwilach przenieść się do miejsca,gdzie takie zycie nie istnieje.Gdzie zawsze świeci słońce i gdzie ludzie zyją beztrosko.Chciałabym być w krainie,gdzie szkoła wykluczałaby stres,a ludzie byliby życzliwi i radośni.Niestety taka kraina istnieje tylko w mojej wyobraźni...
Ps.Przepraszam,że mam tak duże zaległosci na waszych blogach,ale musicie zrozumieć,że naprawdę brak mi czasu.Buziaki.
Niecierpliwie odliczam dzień po dniu...Nie chcę,żeby czas mijał tak szybko...Ale z drugiej strony tak bardzo potrzebuję wakacji,że chyba dłużej nie wytrzymam...Z kazdym dniem powinno byc lepiej...U mnie jest gorzej.Tracę energię,a wydawało mi się,że to w moim przypadku niemożliwe.Zaskakujace jak bardzo człowieka może zmęczyć ciągłe chodzenie do szkoły i nauka:PTo ,co czuję można nazwać swego rodzaju zniechęceniem,zmęczeniem tym,co trwa od września do dnia dzisiejszego i bedzie trwało jeszcze 4tygodnie...Odliczając weekendy,Boze Ciało i ostatni tydzień szkoły,w którym i tak nic się nie będzie działo,bo przecież oceny juz bedą wystawione...Więc na dobrą sprawę uczymy sie jeszcze ok.3tygodni!Ale świadomośc tego jak wiele jeszcze sie zdarzy w tym czasie nie pozwala mi się cieszyć.Sprawdziany,poprawy,odpowiedzi...jednym słowem-stresy.Ciągle to samo...Coraz częściej chce uciec od tego wszystkiego,ale z drugiej strony wiem,że nie mogę i chyba...nie potrafię...