Komentarze: 2
Jestes...
Czuje ten dotyk.
Oddech...
Czuje sie tak wyjatkowo...
Nie odchodz...
Za dlugo czekalam aby teraz, w jednej chwili stracic wszystko...starcic Ciebie...
Nie pozwole...
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 |
| 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Jestes...
Czuje ten dotyk.
Oddech...
Czuje sie tak wyjatkowo...
Nie odchodz...
Za dlugo czekalam aby teraz, w jednej chwili stracic wszystko...starcic Ciebie...
Nie pozwole...
Po cichu skradam się w kierunku światła.
Wyjątkowego światła.
Nikt poza mną nie zna tego blasku.
Nikt poza mną nie chce go znać.
Wszyscy wokół udają,że nic nie widzą.
Zwyczajnie się boją.
Uciekają od swojego przeznaczenia.
Często w ogole nie wierzą w to słowo.
Dla mnie jest ono kirunkowskazem...
Daje wiare i pewność.
Pomaga zrozumieć sens ludzkiego"być albo nie być".
Pomaga "żyć...a nie tylko istnieć"...
Boze!Co ja mam zrobic???Niby banalna sprawa a jednak wzbudza tyle watpliwosci.
Nie wiem jak to powiedziec. Przecież szczerosc jest najwazniejsza...ale czasem tak ciezko sie przelamac...
Szczegolnie jesli ma sie przyznac do czegos co mogloby zabolec druga osobe...bliska osobe...
Pisze szyfrem.Wiem.
Nawet nie umiem tego napisac.Boje sie?Chyba tak...
Ale mam w sobie lęk.Paralizujacy lęk.Nie mam pojęcia jak mam sie zachowac.
Powiem- bedzie mi glupio jak nigdy...Nie powiem...-postapie wbrew swojemu sumieniu,ktore jednak karze sie przyznac.
Ale to takie trudne.Prawda,ktora sprawilaby,ze mnie by ulzylo...
Ale tej osobie chyba nie byloby milo.Z reszta ...
Tego jakos nie potrafie przewidziec...Ale raczej taka wiadomosc nie nalezalaby do najprzyjemniejszych...
Dlaczego gdy jest tak dobrze musi nagle pojawic sie"cos"co przeszkadza?Dręczy i nie daje spokoju?
Naprawde ciezko podjac rozsadna decyzje.Brakuje mi odwagi.
Mimo wszystko,mimo powszechnej opinii na moj temat-tchórze...I jest mi z tym zle.
Ale chyba nie potrafie znalezc w sobie sily,ktora pozwolilaby mi przyznac sie ze cos tak bardzo mi nie pasuje...
Po raz pierwszy jestem swiadoma swojego podporządkowania...Zalosne!:/
Piątkowe popołudnie.
Ja moj komp i muzyka w tle.Jednym słowem-RelakS
Czy potrzeba czegos więcej?:P
W tym momencie jakoś nie potrafie narzekać...
Chyba na taki stan psychiczny wpływa poprawiająca się pogoda i fakt,ze wakacje coraz blizej...
Poza tym wiosna juz niedlugo da się we znaki...I bedzie tak pieknie!Tak wyjatkowo!
Usiąde na ławce w parku i bedę delektować się słonecznymi promieniami.Uwielbiam takie chwile.Ciepełko nawiedzające całe ciałko...:)
Zieleń,ulice pełne zakochanych patrzących w swoje oczka...i innych pozytywnie nastawionych do zycia ludzi...
Uwielbiam te "wiosenne uśmiechy",tę radość.
Nie wiem jak Wam,ale mnie zawsze na wiosnę poprawia się humor i zmieniam nastawienie do otaczającej mnie rzeczywistości.
Promienieje tak jak Słońce znajdujące się nade mną.
Cieszę się każdym dniem.
Chce mi się żyć i robić wiele rzeczy,na które w zimie nie mam ochoty,albo których po prostu nie da się zrobić zimą.
Lubię również wiosenny deszcz.Ciepły i kojący...
Jejku jak się rozmarzyłam.To chyba znak,zeby kończyć tę ciepłą notkę...
Wiosno!Czekam na Ciebie z utęsknieniem:)!!!
Ps.Przy okazji pozdrawiam wszystkich zakręconych i pozytywnie nastawionych do życia ludzi...:*3majcie się!